آرام بخواب.‌‌..

کودک معصوم و بی گناه قشنگم….

میدانم اگر هفت روز ويا هفت ماه ويا هفت سالت بوده

یک شبه ره هفتاد سال راطی کردید….

دخترعزیزم پسر قشنگم

چشمانت دیگر توان

تماشای بی کسی و بی حرمتی را ندارد….

دستانت دیگر نمی تواندبا عروسک و اسباب بازی هایش بازی کند….

آرام بخواب دلبندم….

مادری نیست تا بر موهای قشنگت دستی بکشد

پدری نیست تا بر زانویش قد بکشی و دنیا راببینی…

هرچند تلخ است که بگویم چه خوب که نماندی تااین دنیای سرد و تاریک و پرازظلم راببینی…

میدانم

خواهری نیست تا اشک چشمت را پاک کند..‌

برادری نیست تا بااو همبازی شوی….

اما آرام بخواب….

دیگر نمی خواهد با هراس و اضطراب

گوش هایت را بگیری….

صدای انفجار دیگر به گوشت نمی رسد….

بوی دود و سیاهی بر صورت و لباست

نمی نشیند….

آرام بخواب….

چندین شب است خواب آرام نداشته ای…

عزیزم برایت خوابی سرشار از آرامش و شادی و خنده ازته دل آرزومندم….

دوستدارت: کسی که از فرسنگ های دور چشمش برایت گریست وتماشاکرد و هیچ کاری نتوانست برای ماندنت انجام دهد….

شرمنده‌ام کودکان معصوم غزه….

آه غزه!

در حصر خانگی بودی و

جهان را

کک نگزید .